نگاره فروهر

نگاره فروهر

 

نياکان ما از چند هزار سال پيش دريافته بودند که هر انسان زنده از تن، جان، روان، وجدان و فروهر (Farvahar) سرشته شده که پويندگي و بالندگي انسان از کوشش و جوشش آن هاست.
فروهر يا «فره وشي» از دو واژه ي "فره" به معني جلو، پيش و "وهر" يا ورتي به معني برنده و کشنده درست شده است و شايد بتوان گفت از نظر زندگي، فروهر بزرگترين و باارزش ترين جزء وجود انسان است، چون پرتوي از هستي بي پايان اهورامزداست که انسان را به سوي رسايي رهنما مي شود و وظيفه ي پيش بري و فرابري، براي انسان به برترين پايه ي هستي را داراست. و پس از مرگ با همان پاکي و درستي به اصل خود (اهورامزدا) مي پيوندد.
نگاره فروهر گذشته ي چندين هزارساله داشته و شبيه آن در جاهاي ديگر و نزد قوم هاي ديگري ديده شده است ولي شکل کنوني آن در کتيبه هاي هخامنشي بالاي سر پادشاهان ديده مي شود.
امروزه نگاره ي فروهر (Farvahar) بين زرتشتيان نمايانگر شکل فروهر است و به عنوان نشانواره ي دين زرتشتي به کار مي رود.
هر پاره اي از نگاره ي فروهر يادآور اهميت و مسوليت فروهر در زندگي است:
1 - سر:قرار دادن چهره يک پيرمرد سالخورده در اين نگاره اشاره به شخص نيکوکاري و يگانه پرستي دارد که رفتار و ظاهر مرتب و پسنديده اش سرمشق و الگوي ديگر مردمان بوده است و ديگران تجربيات وي را ارج مي نهادند.
2 - دست ها: دست هاي فروهر به طرف بالاست که اين اشاره به ستايش "دادار هستي اورمزد" خداي واحد ايرانيان دارد که زرتشت در 4000 سال پيش آن را به جهان هديه نمود.
3 - چنبره (حلقه): حلقه اي دردست چپ نگاره وجود دارد که نشان از عهد و پيماني است که بين انسان و اهورامزدا بسته ميشود و انسان بايد خداي واحد را ستايش کند و هميشه در همه امور وي را ناظر بر کارهاي خود بداند. مورخين حلقه هاي ازدواجي که بين جوانان رد و بدل مي شود را برگرفته شده از همين چنبره ميدانند و آن را يک سنت ايراني ميدانند که به جهان صادر شده است. زيرا زن و شوهر نيز با دادن چنبره (حلقه) به يکديگر پيماني را با هم امضا نموده اند که هميشه به يکديگر وفادار بمانند.
4 - بال ها: بال هاي فروهر باز است. چون با ديدن بال هاي باز، ذهن انسان متوجه پرواز و پيشرفت شده و از ديدن اين دو بال باز فورا به ياد مي آورد که فروهر او را به سوي پيشرفت و سربلندي راهنمايي مي کند.
هم چنين هر بال خود داراي سه قسمت است که اشاره به سه دستور جاودانه پير خرد و دانش جهان "اشو زرتشت" دارد که بي شک مي توان گفت اين سه اصل هميشه در جهان جاودانه ميمانند; انديشه نيک، گفتار نيک و کردار نيک که با ديدن اين سه بخش آگاه مي شويم که هرگونه پيشرفتي بايد از راه درست يعني به وسيله ي انديشه و گفتار و کردار نيک انجام شود.
5 - دايره ميان شکل: دايره خطي است منحني که از هر نقطه ي آن شروع کنيم باز به همان نقطه خواهيم رسيد. اين دايره ميان فروهر اشاره به "دايره روزگار" و جهان هستي دارد. به اين معني که هر عمل و کرداري که در اين زندگي (روي دايره) صورت گيرد نتيجه ي آن در همين دنيا متوجه انسان است و اثر آن باقي خواهد ماند و در جهان ديگر روان از پاداش يا جزاي آن برخوردار خواهد شد.
6 - دامن: دامن فروهر از سه قسمت به وجود آمده که نشانه ي انديشه و گفتار و کردار بد است. از مشاهده ي اين سه بخش درمي يابيم که همواره بايد انديشه و گفتار و کردار بد را به زير افکنده، پست و زبون سازيم. (همانطور که دامن در زير قرار دارد)
7 - دو رشته ي آويخته: اين دو رشته نشانه ي سپنتامينو (مينوي خوب) و انگره مينو (مينوي بد) است که هميشه ممکن است در انديشه ي انسان ظاهر شوند. وظيفه ي هر زرتشتي اين است که خوبي را در انديشه ي خود قرار داده و بدي را از آن دور کند (نيک بينديشد).